Rozdział 2

Ta postać. Ja ją skądś kojarzę…

Jestem pewna, że skądś kojarzę tego chłopaka. Dopiero po chwili zdałam sobie sprawę, że ciągle patrzę na tego niego, ale było już za późno. Wyczuł, że ktoś się mu przygląda, ponieważ odwrócił się w moją stronę i dopiero teraz nawiązałam kontakt z tymi pięknymi błękitnymi oczami. Chyba spodobał się wszystkim dziewczynom w tej klasie, bo z daleka można usłyszeć ich wzdychanie. Nagle naszą wymianę spojrzeń przerwał nauczyciel któremu byłam za to wdzięczna, ponieważ zaczynałam czuć się trochę niezręcznie.

- Dzień dobry. Chciałbym wam przedstawić nowego ucznia. To jest Luke Hemmings i będzie teraz uczęszczał do waszej klasy. Opowiedz nam o sobie.

- No więc…um.. jestem Luke i mam 19 lat. Urodziłem się w Australii i jestem singlem.- Po czym odwrócił się do mnie i puścił mi oczko, a ja poczułam jak się rumienię. Otworzyłam szybko zeszyt i udawałam, że jest on niewyobrażalnie ciekawy chociaż nawet nic tam nie było napisane.

- Więc Luke wybierz sobie osobę, która ma cię oprowadzić po szkolę- powiedział nauczyciel z uśmiechem na twarzy.

- Wybieraaam….- Błagam nie ja ! Błagam nie ja ! błagam nie ja ! – To śliczna blondynkę w trzeciej ławce.

Momentalnie poczułam na sobie spojrzenia całej klasy. Podniosłam głowę i nie miałam zamiaru z nim nigdzie iść, ale zostałam wypchnięta z ławki przez Rose. Więc podeszłam do niego i musiałam podnieść głowę do góry, ponieważ do najwyższych nie należałam. Spojrzałam na niego i czułam się tak jakoś … zawstydzona ? W końcu trzeba przyznać, że jest przystojny. Nawet o tym nie myśl !

- No to eee… idziemy ? – kiwnął głową więc wyszłam na korytarz i wciąż czułam jego wzrok na sobie.

- Więc jak masz na imię, księżniczko ? – Uśmiechnął się a ja mogłam zobaczyć jego słodkie dołeczki. Ogarnij się ! On i tak ciebie nie polubi ! Ciebie nie da się lubić !

- Po pierwsze nie księżniczkuj mi tutaj, a po drugie … jestem Kate Russo – Starałam się odpowiedzieć jak najmilej, ale chyba cos mi się wyszło. upss…

- Jak mam Cię nie nazywać księżniczką skoro masz nawet imię jak księzna Kate hmm ? – A NIEMÓWIŁAM !!

- ughh.. daruj sobie.

*

I tak minęła mi cała godzina lekcyjna. Kiedy wychodziłam z klasy na przerwę usłyszałam ktoś mnie woła. To była Rose.

- Omg ty naprawdę z nim gadałaś !!

- z kim ? – Naprawdę nie wiedziałam o kogo jej chodzi.

- No z Lukiem ! – zmarszczyłam brwi – No nie gadaj, że go nie znasz ! Przecież to wokalista tego zespołu z Sydney – 5 seconds of summer ! – Ha mówiłam, że go skądś kojarzę.

- A tak. Słyszałam kilka ich piosenek. Są okej.

- Okej ?!? Żartujesz sobie ? Oni są genialni ! – Wykrzyczała mi prosto do ucha.

- No dobra jak chcesz. Ale zmieńmy temat, ok. ?

- Ok.

Reszta dnia minęła w spokoju. Nigdzie na szczęście nie natchnęłam się na Luka.

*

Kiedy wróciłam do domu od razu przebrałam się w legginsy (nienawidzę chodzić w dresach). Związałam włosy w „kitkę” i usiadłam z paczką popcornu przed telewizją. Miałam włączyć powtórkę „Mam talent”, ale przerwał mi dzwonek do drzwi. Dziwne, nie spodziewałam się dzisiaj nikogo.

Pociągnęłam za klamkę, a w drzwiach ukazał się młody chłopak z bukietem róż.

- Dzień dobry, pani Russo ? – kiwnęłam niepewnie głową- to dla pani.

Złożyłam podpis po czym poszłam do salonu z zamiarem otworzenia karteczki.

Po zobaczeniu treści myślałam, że zemdleję.

„Dziękuję za oprowadzenie po szkolę J.

                                   p.s. mam nadzieję, że te rany  na nadgarstkach to jednorazowe, ponieważ taka śliczna dziewczyna nie może sobie robić krzywdy.

                                                                                              Twój Luke ”

On widział moje rany. Boże mam nadzieję, że się niczego nie domyśla. Ale jest ważniejsza rzecz. SKĄD ON DO CHOLERY MA MÓJ ADRES ?!?!

______________________________________________
 Dzień dobry słoneczka x
No więc wreszcie pojawia się Luke ! Nie będę was zanudzać notką więc tylko powiem, że kolejny rozdział prawdopodobnie za tydzień. I bardzo proooszę o komentarze :).
Więc do następnego xx